Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Ανεργία μηδέν..! Τι λέτε ;

Ένα ενδιαφέρον άρθρο του κ.Μάκη Γιομπαζολιά

Τι απειλεί περισσότερο αυτή τη δόλια χώρα, που πελαγοδρομεί μέσα στην χειρότερη φουρτούνα ; Η κοινωνική αντίδραση, η κοινωνική έκκρηξη, από εκείνους που καταπιέζονται οικονομικά και φορολογικά, ενώ είναι άνεργοι ή πρόκειται να είναι άνεργοι. Είναι έτσι ή όχι ;

Και εάν ακόμη οι άνεργοι και αναξιοπαθούντες δεν εκκραγούν, πάντως δεν θα έχουν την δυνατότητα να εξοδεύουν και να καταναλώνουν. Χωρίς όμως την καταναλωτική δυνατότητα των πολλών, η αγορά, τα μαγαζιά δεν μπορούν να επιβιώσουν. Και η περιβόητη "αναπτυξιακή διέξοδος" δεν μπορεί να βρεθεί. Είναι έτσι ή όχι ;

Εκ των παραπάνω προκύπτει, ότι πρόβλημα μεγαλύτερο από την οικονομική ύφεση και κρίση της χώρας είναι οι επιπτώσεις της. Οι σίγουρες, δηλαδή ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν θα μπορούν, για μεγάλο χρονικό διάστημα να καταναλώνουν. Και οι πιθανές, δηλαδή ότι μπορεί να έχουμε ανεξέλεγκτες κοινωνικές εκκρήξεις, με απροσδιόριστα αποτελέσματα. Είναι έτσι ή όχι ;
Εάν είναι έτσι τα δεδομένα και τα απειλούμενα, τί μπορεί να συμβεί για να αντιμετωπισθούν ; Δηλαδή, τί πρέπει να γίνει ώστε να μην υπάρχουν πολλοί άνεργοι ή εν δυνάμει άνεργοι; Και να έχουν όλοι ή πάντως οι περισσότεροι Έλληνες την δυνατότητα να καταναλώνουν, έστω και λίγο καθένας ;

Η απλή λογική δίνει την απάντηση : Να μειωθούν οι άνεργοι έστω και με τεχνικούς τρόπους. Και να δοθεί η ευχέρεια σε πολλούς Έλληνες, να καταναλώνουν, έστω λίγο καθένας, έστω και με τεχνικούς τρόπους. Είναι έτσι ή όχι ;

Πώς όμως θα το καταφέρουμε αυτό, αφού είναι βέβαιο, ότι έχουμε ήδη επίσημα καταγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ πάνω από 500.000 άνεργους, που βάσιμα άναμένεται ότι θα φθάσουν εφέτος σε πολύ περισσότερους ; Με τόσους άνεργους και με τους περισσότερους εργαζόμενους να είναι καταναλωτικά διστακτικοί, πώς θα βοηθήσουμε την αγορά να επιβιώσει ;

Άσκηση επί χάρτου : Ας υποθέσουμε, ότι αύριο το πρωϊ οι περισσότεροι από τους ανέργους έπαυαν να είναι άνεργοι και "εργάζονταν" παίρνοντας καθένας τους ακαθάριστα 1100 ευρώ το μήνα. Εκ των οποίων τα 400 πήγαιναν σε ασφαλιστικά ταμεία, για την ασφάλισή τους και 700 στην τσέπη τους. Κάνουμε λάθος να υποθέσουμε, ότι τουλάχιστον τα 600 από αυτά, αν όχι όλα, θα τα κατανάλωναν σε άμεσες βιοποριστικές τους ανάγκες, διοχετεύοντάς τα στην γενική αγορά και σε δημόσιες υπηρεσίες ;

Τι θα σήμαιναν αυτά ; Πρώτον, ότι οι π.χ. 500.000 άνεργοι θα εισέπρατταν ( 500.000 Χ 1100=) 550.000.000 ευρώ ακαθάριστα. Στα ασφαλιστικά ταμεία θα πήγαιναν ( 500.000 Χ 400=) 200.000.000 ευρώ. Και στην αγορά και στις δημόσιες υπηρεσίες θα πήγαιναν τουλάχιστον ( 500.000 Χ 600=) 300.000.000 ευρώ, εάν όχι όλα τα ( 500.000Χ700=) 350.000.000 ευρώ

Προσέξτε παρακαλώ : Όλα αυτά τα ποσά θα ήταν ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ.

Ανάσα στους ανέργους, έ;

Και ανάσα στην αγορά, ε;

Ερώτημα μέγα και πολύ λογικό : ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΑ ΔΩΣΕΙ αυτά τα λεφτά μηνιαίως ;

Λοιπόν, συνεχίζουμε την άσκηση επί χάρτου : Ας υποθέσουμε, ότι επιβάλλεται ένας φόρος σε όλους τους φοροδοτικά ικανούς Έλληνες, κατά την οικονομική δυνατότητα εκάστου. Δηλαδή το λιγότερο σε περίπου 4.000.000 Έλληνες. Οι οποίοι θα κατέβαλαν από 10 ευρώ το μήνα έως 500 ευρώ το μήνα, ανάλογα με την φοροδοτική τους ικανότητα ( 10 ευρώ το μήνα οι μισθωτοί και συνταξιούχοι χαμηλού εισοδήματος και μετά, με προοδευτική αύξηση μέχρι τα 500 ευρώ το μήνα, που θα έδιναν οι περισσότερο "έχοντες και κατέχοντες"). Να υπολογίσουμε ένα μέσο όρο 150 ευρώ το μήνα (βρέστε τον λογαριασμό οι γνωρίζοντες) ;

Αποτέλεσμα : (4.000.000 Χ 150 = ) 600.000.000 ευρώ. Δηλαδή παραπάνω από τα 550.000.000 που χρειαζόμαστε..!

Ερώτημα επόμενο : Γιατί θα δεχθούν αυτόν τον φόρο οι Έλληνες ; Πρώτο, γιατί θα εξαφανίζονταν, σε ένα πρωϊνό, όλοι οι πραγματικά άνεργοι. Και οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες έχουν τουλάχιστον ένα τέτοιο. Δεύτερο, γιατί οι Έλληνες θα προτιμούσαν να πληρώνουν ένα τέτοιο φόρο ( υπέρ εξαφάνισης όλων των ανέργων, άρα και του δικού τους), παρά να πληρώσουν ένα φόρο υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων και του ΟΑΕΔ, ο οποίος δεν θα κάνει τους ανέργους..."εργαζόμενους" αλλά θα τους διατηρεί ως άνεργους "επιδοματούχους".

Με βάση όλα τα παραπάνω, η ΠΡΟΤΑΣΗ μας :

1.- Όλοι οι φοροδοτικά ικανοί Έλληνες ( τουλάχιστον 4.000.000) χρεώνονται με έναν ειδικό μηνιαίο φόρο, από 10 έως 500 ευρώ, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, που τις προσδιορίζει η Εφορία. Ο φόρος αυτός εισπράττεται κάθε μήνα από την ΔΕΗ και αποδίδεται το μέν στο Υπουργείο Απασχόλησης και από εκεί σε Ασφαλιστικά Ταμεία και στον ΟΑΕΔ, το δε σε ειδικό λογαριασμό υπέρ των Περιφερειών και Δήμων του "Καλλικράτη".

2.- Όλοι οι εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ άνεργοι, με προτεραιότητα στους νέους στην ηλικία, "προσλαμβάνονται" σε προσωποπαγείς θέσεις των Δήμων ή των Περιφερειών της περιοχής τους, για ποικίλων ειδών κοινωνικές υπηρεσίες. Όλοι με την ίδια αμοιβή και με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Αλλά χωρίς δυνατότητα αύξησης του μισθού τους ( εάν δεν αυξάνεται ο ειδικός αυτός φόρος) και χωρίς δυνατότητα μονιμοποίησης (προσωποπαγείς θέσεις γαρ, αντί της ανεργίας).

3.- Όποιος από αυτούς και όποτε βρίσκει καλύτερη δουλειά, φεύγει από τον Δήμο ή την Περιφέρεια, με την προϋπηρεσία του και τα ασφαλιστικά του δικαιώματα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

1.- Ουδείς άνεργος, κυρίως νέος, πουθενά και ποτέ.
2.- Οι αλλιώς "άνεργοι" έχουν την δυνατότητα να καταναλώνουν και να τροφοδοτούν την αγορά.
3.- Η αγορά ανασαίνει, κινείται, επιβιώνει, παράγει και διατηρεί η και δημιουργεί θέσεις εργασίας
4.- Τα σφαλιστικά ταμεία παίρνουν σημαντικά ποσά χρημάτων από τον φόρο υπέρ των ανέργων. Και ο ΟΑΕΔ δεν έχει να ενισχύει ανέργους, αφού δεν θα υπάρχουν, παρά μόνον κάποιους ελάχιστους προχωρημένων ηλικιών.
5.-Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες έχουν πάρα πολλούς "εργαζόμενους" για κάθε δραστηριότητά τους. Το "ντεπώ" των οποίων κάθε τόσο "αδειάζει" και κάθε τόσο "ενισχύεται". Έτσι δεν έχουν ανάγκη προσλήψεων παρά μόνο ελάχιστες σε ειδικές περιπτώσεις, καθώς και για κάλυψη θέσεων μερικών από τους υπαλλήλους τους που αποχωρούν. Τις οποίες λίγες προσλήψεις κάνουν, μέσω ΑΣΕΠ, αναγκαστικά από τους έτσι απασχολούμενους "ανέργους". Σε κάθε περίπτωση μειώνεται προοδευτικά ο αριθμός των μόνιμων ή αορίστου χρόνου υπαλλήλων τους.
6.- Οι έτσι απασχολούμενοι "άνεργοι" χρησιμοποιούνται από τις Περιφέρειες ή τους Δήμους, σε αντικείμενα αντίστοιχα με τις γνώσεις και τα προσόντα τους αλλά όχι κατ΄ανάγκην. Και μπορούν να συμμετέχουν τοσο σε ειδικά προγράμματα κατάρτισης και εξειδίκευσης όσο και σε πρωτοποριακές δημιουργικές και παραγωγικές δραστηριότητες των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, επ ωφελεία των τοπικών κοινωνιών και των πολιτών.
7.- Οι έτσι "προσωρινά και ειδικά" απασχολούμενοι αμοίβονται μεν,καταναλώνουν δε, ενμισχύοντας την αγορά. Και καλύπτουν τις δημιουργούμενες θέσεις εργασίας, με προσόντα, εμπειρία και ασφαλιστικά δικαιώματα. Άλλους δεν θα βρίσκουν εύκολα οι εργοδότες. Και το σπουδαιότερο : Δεν θα μπορούν να βρούν προς πρόσληψη εργαζόμενους, με λιγότερα από 1100 ευρώ το μήνα ακαθάριστα, αφού αυτό το ποσόν θα εξασφαλίζεται από την "ειδική απασχόληση" στους Δήμους και τις Περιφέρειες.

Ακροτελεύτιο : Εάν αποδώσουν οι περικοπές και οικονομίες, που το αρμόδιο υπουργείο προσπαθει στην ΕΡΤ, τότε μπορεί ανάλογα να μειωθεί η ανάγκη του ετήσιου ειδικού φόρου σε όλους τους Έλληνες ( ανταποδοτικό τέλος το λέμε ) για την κρατική ραδιοτηλεόραση. Ε, μπορεί, αντί της μείωσης αυτής, το ποσό του τέλους που δεν θα χρειάζεται πλέον για την ΕΡΤ, να πηγαίνει για τους ανέργους. Πώς σας φαίνεται ;

Ασφαλώς οι παραπάνω σκέψεις-προτάσεις επιδέχονται κριτική έως και απόρριψη. Από ειδικούς και μη. Εγώ θα ήθελα τις δικές σας απόψεις. Δεν χάνουμε τίποτε να κουβεντιάζουμε. Έτσι δεν είναι ;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου